Sponsors

Colofon

copyright © 2007

Webdesign tevens webmaster by
Mark Bunck


Bannerdesign by
Henk van Hardeveld


Contactadres:
[email protected]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

15 februari


Naardense Pieternel van Dis doet mee aan de Winterspelen voor doven in Amerika


'Zelfs de sneeuw is hier anders'


SALT LAKE CITY - Voor de tweede keer doet Pieternel van Dis (19) mee aan de Winter Deaflympics. Vier jaar geleden in Zweden. Dit jaar in de VS, Salt Lake City.
Speciaal voor de Gooi en Eemlander houdt Pieternel de komende twee weken een dagboekje bij over haar indrukken van Amerika en natuurlijk de prestaties bij de wedstrijden.

DAGBOEK


Na een lange en uitputtende reis ben ik in Amerika aangekomen. Het eerste wat ik moest doen toen ik mijn voeten op Amerikaanse bodem neerplantte, was het laten maken van vingerafdrukken en een foto. Natuurlijk wist ik dat Amerika strenger is geworden na de WTC-aanslagen, maar dit had ik niet verwacht. Net alsof ik een misdadiger ben! Ik kom hier alleen maar om te ski�n hoor! Na de eerste nacht begon ik de dag met een echte Amerikaanse bagel en muffins. Het leek wel of ik in een film zat! Dat gevoel had ik weer toen ik buiten op straat liep. Je hebt hier voor de voetgangers stoplichten waarbij een rode of witte hand verlicht wordt om aan te geven of er overgestoken mag worden. De straten zijn wel handig aangelegd: evenwijdig en loodrecht op elkaar, zodat er een soort blokkenpatroon ontstaat. Ook al ken ik de stad niet, verdwalen zal ik niet snel!
Toen ik de supermarkt binnenkwam, vielen mij ogen zowat uit hun kassen; alles is alleen in grootverpakking te koop. Toen dacht ik wel van WAUW! Ook 's avonds, toen ik in een sportrestaurant at, heb ik mijn ogen uitgekeken. Overal hingen grote televisieschermen die verschillende sportwedstrijden uitzonden. Terwijl ik at kon ik tegelijk basketbal, ijshockey, rugby en zelfs een wedstrijd armdrukken kijken!
Ik ben nooit eerder in Amerika geweest en heb hier dan ook nooit geskied. Iedereen zegt altijd dat de sneeuw anders is dan in Europa. Dat is inderdaad zo, maar ik kan niet beschrijven waarom. Het is iets wat je zelf moet voelen, het skiet heel raar. Gelukkig heb ik nog een paar dagen om te trainen. Ook apart is dat je hier niet te hard mag ski�n, anders krijg je van de Ski Patrol een boete! Ik hoop niet dat ze met de wedstrijden ook patrouilleren.
Park City Mountain, waar we ski�n, heeft echt een heel andere sfeer dan de Alpen. Je hebt hier bijvoorbeeld bij iedere lift een soort dorpje, waar winkels, ski en snowboard rentals en restaurants zijn. Ik heb echt het gevoel dat ik in Amerika ben, want hier is echt alles anders en gigantisch! En ik vind het leuk!


Bron: De Gooi & Eemlander, vrijdag 2 februari 2007



Het is gelukt: een olympisch diploma op de afdaling


Spannend als iedereen voor je klapt


SALT LAKE CITY - Voor de tweede keer doet Pieternel van Dis (19) mee aan de Winter Deaflympics. Vier jaar geleden in Zweden. Dit jaar in de VS, Salt Lake City.
Speciaal voor de Gooi en Eemlander houdt Pieternel de komende twee weken een dagboekje bij over haar indrukken van Amerika en natuurlijk de prestaties bij de wedstrijden.

DAGBOEK


Mijn eerste opening van de Deaflympics weet ik nog heel goed. Dat was vier jaar geleden in Zweden. Daar moesten wij zo'n drie uur blijven staan en kijken naar het podium in het stadion. Enorm saai. Daarom had ik nu niet zo heel veel zin in de offici�le opening. Om vijf uur 's middags waren we bij het stadion waar wij moesten verzamelen in een sportzaal totdat de eigenlijke opening om zeven uur begon. In de tussentijd heb ik veel pins (speldjes met logo's) kunnen wisselen met andere sporters uit verschillende landen, een soort traditie van de Deaflympics. Rond half acht konden wij eindelijk per land het stadion binnenlopen met een vlaggendrager voorop. Wij waren natuurlijk een van de laatste landen, want het ging op alfabetische volgorde. Het is best wel spannend om daar voor al dat publiek over het podium te lopen terwijl iedereen voor je klapt.
Daarna kregen wij een plaats in de zaal en konden wij heerlijk relaxed naar de rest van het programma kijken. Het begin vond ik weer een beetje saai: veel toespraken en muziek en daar heb ik natuurlijk niet zoveel aan. Maar toen de presentator vertelde dat Rathskellar (een dansgroep van doven) aan de beurt was, was ik super blij! Ik had al een keer een goed optreden van hen in Nederland gezien.
Eigenlijk ging ik veel te laat naar bed voor de wedstrijd van de volgende dag, de afdaling. Hier heb ik bijna nooit op getraind en het gaat behoorlijk hard. Ik verwachtte er niet teveel van, hoewel de trainingsruns goed waren verlopen. Na de eerste manche stond ik negende! Toen wilde ik proberen om achtste te worden, omdat je dan een olympisch diploma krijgt. Dat is gelukt! Nu ben ik officieel nummer acht op de afdaling tot de volgende Deaflympics. Voor Nederland is dit de eerste keer dat er op de Winter Deaflympics een diploma is behaald! Nu op naar de volgende!


Bron: De Gooi & Eemlander, dinsdag 6 februari 2007



Van Dis gediskwalificeerd op de Super G na missen van paaltje


'Ver van huis maar geen heimwee'


SALT LAKE CITY - Voor de tweede keer doet Pieternel van Dis (19) mee aan de Winter Deaflympics. Vier jaar geleden in Zweden. Dit jaar in de VS, Salt Lake City.
Speciaal voor de Gooi en Eemlander houdt Pieternel de komende twee weken een dagboekje bij over haar indrukken van Amerika en natuurlijk de prestaties bij de wedstrijden.

DAGBOEK


Ook al ben ik nog zo ver van huis, toch heb ik geen heimwee. Af en toe lijkt het zelfs wel of ik gewoon in Nederland ben. Ik ben hier bijvoorbeeld gisteren een Amerikaan tegengekomen die vloeiend Nederlands spreekt en gebaart! Verder wordt ik elke dag wel aangesproken door Amerikanen met familie en/of vrienden in Nederland. Soms hebben we zelfs dezelfde vrienden! Een vriend van mij heeft op Gallaudet, een universiteit voor doven, gestudeerd en van de week kwam ik hier een jongen tegen die mijn vriend daarvan kent.
Het contact met buitenlandse doven vind ik heel leuk. Overal in Salt Lake City zie je gebarende mensen. Deelnemers aan de Deaflympics en supporters. Ook al heeft ieder land zijn eigen gebarentaal, we begrijpen elkaar.
Op dinsdagavond heb ik naar een ijshockeywedstrijd van Canada tegen Amerika gekeken. Het was heel spannend. Het hele stadion zat vol, er is veel meer publiek dan vier jaar geleden in Zweden. IJshockey is volgens mij ook echt een Amerikaanse sport, dus dat zal de reden wel zijn.
Mijn wedstrijden zijn tot nu toe goed verlopen. Achtste op de afdaling en vijfde op de Super combinatie: twee olympische diploma's. Omdat ik deze onderdelen (bijna) nooit train, was ik daar best wel door verrast. Natuurlijk hoopte ik van tevoren wel dat ik het goed zou doen, maar dit had ik toch niet gedacht. Jammer genoeg heb ik op de Super G geen tijd geskied. Het ging heel goed totdat ik een paal miste. En dan ben je gediskwalificeerd.
Drie dagen achter elkaar een wedstrijd ski�n is vermoeiend en ik was blij dat ik hierna een rustdag had. Ik heb lekker lang uitgeslapen. 's Avonds heb ik eindelijk weer eens normaal gegeten: Wienerschnitzel. Die heb ik de afgelopen maanden toen ik in Oostenrijk was om te trainen ook veel gegeten. Het was heerlijk!
Vandaag heb ik nog wedstrijden en dan zit het er helaas al weer op. Ik zou hier nog best een tijdje willen blijven!


Bron: De Gooi & Eemlander, vrijdag 9 februari 2007



Van Dis sluit Deaflympics af met vierde plaats op slalom


'Jammer dat ik mijn vrienden moet missen'


SALT LAKE CITY - Voor de tweede keer deed de Naardense skiester Pieternel van Dis (19) mee aan de Winter Deaflympics in de VS, Salt Lake City. Afgelopen weekend werden de Spelen voor Doven afgesloten. Vandaag het vierde en laatste dagboekverslag van Pieternel over haar indrukken van Amerika en natuurlijk haar prestaties bij de wedstrijden.

DAGBOEK


Aan de ene kant vind ik het jammer dat de Deaflympics voorbij zijn, aan de andere kant ook weer niet. Het was leuk, maar erg vermoeiend, vooral mijn laatste twee wedstrijddagen, want ik was een beetje ziek.
Ondanks dat ging het nog wel goed. Ik werd vijfde op de reuzenslalom en n�t niet derde op de slalom. Het was bij de slalom alles of niets en helaas maakte ik een grote fout waardoor ik stil kwam te staan en de bronzen medaille aan mijn neus voorbij ging. Natuurlijk ben ik daar wel teleurgesteld over, maar dat is sport. Ik vind het jammer dat ik mijn oude en nieuwe vrienden moet gaan missen, want niet iedereen zie ik even vaak. Sommigen zie ik zelfs pas weer bij de volgende Deaflympics in 2011 in Slowakije.
Voor de sluitingsceremonie moesten wij van de organisatie om half zes met de shuttlebus naar de locatie waar de sluiting plaatsvond, omdat het om zeven uur zou gaan beginnen. Bleek dat de locatie maar vijf minuten rijden was en daarbij werd het tijdstip van de sluiting alsmaar uitgesteld! Het begon uiteindelijk rond half negen. De sluiting zelf was eenvoudig, maar op de Farewell Party erna was het erg gezellig! Het was vooral lekker babbelen met iedereen en ik heb wat nieuwe gebaren geleerd, zoals tellen en mijn naam spellen in Japanse gebarentaal!
Om ��n uur 's nachts was het al afgelopen (overal in Salt Lake City gaan de pubs reeds om ��n uur dicht) en toen zijn we lopend naar het hotel gegaan. Op de kamer van twee Oostenrijkers hebben wij met z'n allen verder feestgevierd. De Oostenrijkers moesten om vier uur al weg naar het vliegveld en dus zijn wij wakker gebleven tot zij vertrokken. Op het moment dat ik dit schrijf zit ik op het vliegveld van Salt Lake City voor de terugreis. We vliegen via Chicago en ik hoop dat het nu vlotter gaat dan op de heenreis, toen we twee uur vertraging hadden. En dan ben ik weer THUIS!


Bron: De Gooi & Eemlander, woensdag 14 februari 2007



11 februari


NET GEEN OLYMPISCHE MEDAILLE VOOR VAN DIS


Door Femke van Dis


Op de Slalom, het laatste onderdeel van het alpine ski�n bij de Deaflympics in Salt Lake City, viel Pieternel van Dis net buiten de prijzen. Met een kleine achterstand op de bronzen medaillewinnares Rea Hraski (Kroati�) werd Van Dis vierde. Het goud was voor Petra Kurkova, Tereza Kmochova won zilver. Laatstgenoemde dames zijn beide afkomstig uit Tsjechi� en waren eerder al goed voor podiumplaatsen.

Pieternel kan terugkijken op een geslaagde reeks wedstrijden. Zij behaalde deze Deaflympics ook een achtste plaats op de Afdaling, een vijfde plaats op de Super-Combinatie en een vijfde plaats op de Reuzenslalom. In totaal neemt Pieternel vier Olympische Diploma's mee naar huis. Voor Nederland is het de eerste keer in de geschiedenis van de Winter Deaflympics dat er Diploma's behaald worden.

De Nederlandse Deaflympische ploeg wordt maandag 12 februari om 9.10 uur met vluchtnummer UA 0908 op Schiphol verwacht.



8 februari


OPNIEUW GOEDE PRESTATIE VAN VAN DIS


Door Femke van Dis


Na eerder deze week al Olympische Diploma's behaald te hebben op de Afdaling en de Super-Combinatie, heeft Pieternel van Dis vandaag weer een goede prestatie neergezet op de Deaflympics. Op de Reuzenslalom werd zij vijfde in een groep van zeventien deelneemsters. Eerste werd de sterke Tereza Kmochova uit Tsjechi�, gevolgd door de Amerikanen Amanda Goyne en Kelley Duran die respectievelijk de tweede en derde tijd skieden.

Bij de Super-G, dinsdag, miste Pieternel helaas een paal en behaalde geen klassering. Morgen vindt de laatste wedstrijd bij het alpine ski�n plaats, de Slalom.



6 februari


VAN DIS VERRAST WEDEROM OP DEAFLYMPICS


Door Femke van Dis


Na zondag onverwachts op de Afdaling een achtste plaats en daarmee een Olympisch Diploma behaald te hebben bij de Deaflympics, heeft Pieternel van Dis vandaag op de Super-Combinatie wederom verrast. Na een ietwat teleurstellende eerste manche (Afdaling) was zij elfde, maar in de tweede manche (Slalom) maakte zij veel goed door een vierde tijd te ski�n. Hierdoor werkte zij zich op tot de vijfde plaats: wederom een Olympisch Diploma voor Nederland!

Dinsdag wordt de Super-G geskied, daarna hebben de alpine ski�rs een dag pauze. Donderdag en vrijdag staan respectievelijk de Reuzenslalom en de Slalom op het programma.



5 februari


OLYMPISCH DIPLOMA VOOR VAN DIS


Door Femke van Dis


Pieternel van Dis heeft 4 februari 2007 bij de Deaflympics in Salt Lake City een achtste plaats behaald op de Afdaling (alpine ski�n). Voor deze prestatie krijgt zij een Olympisch Diploma.
De Winter Deaflympics worden dit jaar voor de zestiende keer georganiseerd en het is de eerste keer dat Nederland hierbij een diploma heeft behaald. De verwachtingen voor dit onderdeel waren vooraf niet hoog gespannen, aangezien dit vrijwel de eerste keer was dat Pieternel een Afdaling zou ski�n. De geleverde prestatie is daarom des te meer reden om trots te zijn.
De komende vijf dagen zal Pieternel in nog vier wedstrijden uitkomen. De uitslag van de eerste wedstrijd laat in elk geval zien dat zij in goede vorm is. Ook de komende dagen zal zij haar uiterste best doen zo hoog mogelijk te eindigen.



31 januari


Naardense op jacht naar medailles op Deaflympics


NAARDEN - Pieternel van Dis (19) uit Naarden vertegenwoordigt ons land op de Olympische Spelen voor doven, de Deaflympics, die van 1 tot en met 11 februari in Salt Lake City plaatsvinden. De dove skister is afgelopen zondag, samen met haar ouders en twee zussen, vertrokken naar de States. Daags voor haar Olympisch skiavontuur, liet Pieternel ons weten het enorm spannend te vinden: "dit is de enige keer dat ik me kan meten met andere dove ski�rs uit de wereld. De wedstrijden voor doven waar ik normaal aan meedoe zijn alleen voor Europese ski�rs."


Het Gooise talent is al sinds haar geboorte doof. Al op jonge leeftijd stond ze op de ski's. Drie jaar was ze toen ze in het Oostenrijkse Fiss haar eerste skilessen had. Ze kreeg de smaak helemaal te pakken en is op een gegeven moment bij de kunstskibaan de Wolfskamer in Huizen gestart met lessen. "Daar mocht ik toen ik negen jaar was het wedstrijdteam in."
Pieternel heeft zich in de loop der jaren ontpopt als een groots talent. Een bezoek aan een open dag van de afdeling ski�n van de dovensport, resulteerde erin dat de Naardense deel mocht nemen aan internationale wedstrijden voor doven. "Dat ging eigenlijk heel goed, ik was al snel jeugdkampioen. Dat kwam waarschijnlijk ook doordat ik in diezelfde tijd begon met trainen op palen bij het wedstrijdteam van de Wolfskamer."


Lastig

Op de vraag of haar doofheid een ernstige belemmering is in de sport antwoordt Pieternel: "Alleen als ik opeens op ijs ski, dan voel ik dat het ineens glad is en dan is het eigenlijk al te laat. Horende ski�rs weten al eerder wanneer zij op ijs komen, want zij horen dat. Verder is mijn doofheid geen belemmering. Sommige doven hebben ook last van evenwichtstoornissen, maar ik gelukkig niet. De communicatie met trainers en medeski�rs is soms wel lastig. De meesten spreken helaas geen gebarentaal. Mijn trainer moet de dingen gewoon goed voordoen en ik kan een beetje liplezen."
Pieternel doet in Amerika mee met het Oostenrijkse team. "Liever zou ik mijn eigen trainer mee gehad hebben, maar daar was helaas geen geld voor. Ski�n is sowieso al een dure sport en zeker op dit niveau. Ik heb een hoop materiaal nodig en de trainingen in het buitenland zijn heel erg duur. Op dit moment is het zo dat de reis van mij en mijn vader, die als teamcaptain/coach mee gaat, betaald wordt, maar de voorbereidingen, dus de trainingen en materiaal enzo moeten mijn ouders bijna allemaal betalen. Ik heb nog wel geprobeerd om sponsors te krijgen, maar dat is heel erg moeilijk."


Mascotte

Wat zij van de Deaflympics verwacht? Ze hoopt natuurlijk een medaille in de wacht te slepen, maar die kans acht zij heel klein. "Op de afdaling en de Super-G zie ik wel. Dat is voor Nederlanders erg lastig te trainen. De banen in Nederland zijn maar kort en vlak. Ook als ik in het buitenland ben, wordt dat niet veel getraind. Slalom trainen we wel veel en dat vind ik erg leuk, dus daar wil ik graag proberen een Olympisch diploma te behalen. Ook op de reuzenslalom hoop ik op een diploma. Bij de combinatie, ��n manche afdaling, ��n manche slalom, ga ik eigenlijk ook wel voor een diploma, maar dat hangt af van hoe de afdaling gaat." Wellicht dat haar mascotte, haar knuffelkoe, haar geluk brengt...
In Salt Lake City treffen bijna zeshonderd dove atleten en officials uit 24 landen elkaar. Op het sportprogramma staan vijf individuele en teamsportcompetities. Naar verwachting zullen zo'n drieduizend supporters de sportieve prestaties ter plaatse volgen. Wie alle verrichtingen van Pieternel wil volgen, kan terecht op www.dovensport.net/deaflympics2007 of haar weblog bekijken (www.pienski.web-log.nl). Pieternel komt in actie op 4, 5, 6, 8, en 9 februari bij respectievelijk de afdaling, combinatie, Super G, de reuzenslalom en de slalom.


Bron: Het Gooise Leven, woensdag 31 januari 2007



28 januari


Naardense doet mee aan Deaflympics in Amerika


'Ik moet tijdens het ski�n niet te veel nadenken'


Door Joyce Huibers


NAARDEN - Een plaats bij de eerste acht op haar favoriete onderdelen de slalom en de reuzenslalom. Met dat doel voor ogen vertrekt de Naardense skister Pieternel van Dis zondag naar de Deaflympics in het Amerikaanse Salt Lake City.
Daarnaast komt Van Dis ook uit op de afdaling, de Super G en de supercombinatie. Ze is de enige Nederlandse die aan de Deaflympics meedoet, net als vier jaar geleden in Zweden. "Ik ben ook de enige die echt serieus traint en wedstrijden skiet. Anderen hebben geen tijd, zin of geld", gebaarte ze.
De Naardense staat sinds haar vierde op de ski's en zat op haar negende al in het wedstrijdteam van de Huizer skiclub Wolfskamer. In 2003 werd ze door de Nederlandse Bond voor Aangepasten Sporten uitgeroepen tot sporttalent van 2002 en diezelfde bond benoemde haar twee jaar later tot sporter van het jaar 2004. Meerdere malen stond Van Dis al op het podium. Een medaille op de Deaflympics zou een nieuw hoogtepunt betekenen.
Haar doofheid heeft voor het ski�n zelf nauwelijks gevolgen, zegt ze. "Ik kan niet horen of de sneeuw ijzig is. Dat moet je voelen en dan ben je wel eens te laat. Verder maakt het niets uit. Ik train ook bijna altijd met horende ski�rs. De problemen zitten meer in de communicatie met andere ski�rs en de wedstrijdleiding. Bij 'gewone' wedstrijden moet je altijd een tolk meenemen. Dat kost energie en die kun je beter in je sport stoppen. Vandaar dat er speciale dovenwedstrijden zijn."

In voorbereiding op de Deaflympics heeft Van Dis in de afgelopen vier maanden met tussenpozen tien weken in Oostenrijk getraind. Dat moet genoeg zijn, ondanks dat de sneeuw niet optimaal was. "Ik heb toch weer veel geleerd. Vooral dat ik meer vertrouwen in mezelf moet hebben. Ik ben soms nog te voorzichtig. Ik moet er gewoon in knallen en tijdens het ski�n niet te veel nadenken."
Hoe sterk de concurrentie in Amerika straks is, weet Van Dis eigenlijk niet. "Ik heb alleen met twee vrouwen uit het Oostenrijkse doventeam getraind en van hen is er nu ��n door een blessure afgevallen. Men zegt dat het Amerikaanse team heel sterk is. Ik wacht het maar af. Last van zenuwen heb ik in ieder geval nog niet."
Aangekomen in Amerika heeft Van Dis een kleine week om bij te komen van de vlucht en te trainen. Zaterdag 3 februari is de offici�le opening van het toernooi en de dag erna skiet de Naardense haar eerste wedstrijd, de afdaling.


De belevenissen en resultaten van Pieternel van Dis zijn de komende twee weken middels een dagboekje in deze krant te lezen.


Bron: Gooi en Eemlander 26 januari 2007



Door Femke van Dis


Van 1-11 februari vinden in Salt Lake City de Olympische Spelen voor Doven, de Deaflympics plaats. Deze Spelen zijn als zomerspelen voor de eerste keer gehouden in 1924 en vanaf 1949 zijn de winterspelen gestart. In 2001 is het predicaat 'Olympisch' door het IOC aan de Spelen toegekend.

Er worden dit evenement bijna 600 atleten en officials uit 24 landen verwacht en meer dan 3000 supporters. Vijf verschillende individuele- en teamsportcompetities worden gehouden in en rond Salt Lake City: alpine ski�n, snowboarden, langlaufen, ijshockey en curling (demonstratie).

De sportaccommodaties zijn voor een groot deel gelijk aan die van de reguliere OS in 2002.

Nederland wordt vertegenwoordigd door de negentienjarige Pieternel van Dis uit Naarden. Zij zal op alle vijf de onderdelen van het alpine ski�n actief zijn. Zij komt in actie op 4, 5, 6, 8 en 9 februari bij respectievelijk de afdaling, combinatie, super g, reuzenslalom en slalom.

Het vertrek van Schiphol naar de Verenigde Staten is op zondag 28 januari om 10.55 uur.

Alle foto's verslagen en wetenswaardigheden kunt u via www.dovensport.net/deaflympics2007 volgen.
Pieternel heeft ook een eigen weblog: www.pienski.web-log.nl


terug naar home